شب قدر و فرار از خطاها!
می گفت مسلمانان و مذهبی ها یک سال گناه کرده و حق الناس را رعایت نمی کنند، بعد در یک شب به استغفار می نشینند و صفحات دعا را ورق زده و با وجدانی آرام که بخشیده شده اند، می روند تا یک سال دیگر هم گناه کنند. گفتم: مگر شب قدر فقط برای استغفار است؟ این شب، شبی است که سرنوشت و یک سال همه انسان ها تقدیر می شود. و مگر این شب فقط برای مسلمانان و مذهبی هاست! این شب برای همه انسان ها و موجودات است. از همه مهمتر مگر به همین سادگی ست که بنده ای هر کاری دلش خواست بکند و حق الناس را هم پایمال کند و با یک گریه بخشیده شود؟! بله خداوند توبه پذیر است؛ امّا از طرفی از فکر و دل همه انسان ها هم آگاه است و ذرّه ای از دید او پنهان نیست. می داند آنکه به قصد توبه آمده واقعا از اعمالش پشیمان است و برای جبران اشتباهاتش تلاش می کند و اگر حقی از مردم را نادیده گرفته و پایمالش کرده، آن را جبران می کند. این یعنی استغفار! نه اینکه گناه کنی و از خدا طلب استغفار کرده و با گستاخی تمام دوباره به سمت آن روی. هیچ ذره ای از دید خدا پنهان نیست، پس چطور از نیت و هدف بندگانش آگاه نباشد. مگر نعوذ بالله خداوند ساده است که به راحتی مکر و حیله بنده اش، او را فریب دهد … نه! او از همه ما نسبت به بندگانش آگاه تر است.
گفت اگر شب تقدیر و مشخص شدن سرنوشت است پس چه نیاز به شب زنده داری و دعا کردن؟ و اگر مقصود نزدیکی به خدا و انجام کار نیک است چرا یک سال اینگونه نباشد، و فقط در این چند شب به راز و نیاز و یاد خدا پردازد… باید همه روزها اینگونه بود.
گفتم چه اشکال دارد ما بنده ها، از خدایی که قادر مطلق است، دگرگون کننده دل هاست، هیچ ناشدنی برایش غیر ممکن نیست بخواهیم بهترین سرنوشت را برایمان رقم زند، به ما علم و حکمت دهد، ما را در ایمانمان استوار کند، ظرفیت بالایی به ما دهد که گرد خطا و گناه نرویم، خوب باشیم و خوب بمانیم و عاقبتمان به خیر باشد؟ چه اشکال دارد از او بخواهیم تا به ما توانایی بازگشت از خطا و توبه دهد؟ از او روزی حلال بخواهیم و توشه ای پر بار؟ و چه اشکال دارد نام های زیبای او را که به ما قوت قلب و ایمان می دهد صدا زنیم و از او کمک بخواهیم؟ و …
سکوت کرد و در فکر فرو رفت و دیگر هیچ نگفت …