میلاد شاه خراسان
بـه نـام ایــزد بـی همتــا
سلامـ بر تـو ای امام خوبی ــها، ای سرچشمـه زلال معرفــت.
دلم برایت تنگـــ است و برای دیدن حرمـت ثانیـه شمارے می کنــد.
هوای کبوتــران حرمــت را کرده ام که عاشقــانه بر گنبدت پرواز می کننــد و عارفانه پروردگــارت را تسبیــح می گویند.
چشــم انتظـــار دیدن ضریح زیبــایت تا با زیــارتش، معبــودم را خالق این همه خوبــے و معرفت را زیارت کنم.
و به یاد آرم آن خالقی که چنین مخلوق بـے نهایت مهربانــے دارد و این همه عاشق را از راه ــهای دور و نزدیک به سمت خود می کشاند، چه بی ــکران صفا و کرمی دارد؛
و حال چگونه است که ما خالق این امام را هر روز زیارت نکنیم و تسبیحش نگوییم.
دلم برای زیارتت پر می کشد. برای صدای نقاره ــهایت!
برای پنجره فولادت، صحن و سراے با صفایت!
عاشقانه رضا رضا صدا کردنت و عارفانه خواندنت!
که تو نیز مرا بخوانے و صدایم بشنوے و آبرویم را نزد معبودم بخرے!
امام رضایم، دلهایمان گرفته، تنگ شده، کوچک شده، داریم بزرگ می شویم و کوچک می مانیم.
معصومیت هایمان از دست رفته و می رود، دستمان را بگیر…
میلاد ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا المرتضی علیه السلام مبارک
