آیا تو هم ناخواسته آبرویی از کسی بردی
ما برخی از اشتباهات دیگران را به سادگی می بخشیم و برخی دیگر را به سختی. و این امر بستگی دارد به میزان آسیبی که از آن اشتباه متحمل شده ایم یا میزان آگاهی فرد به هنگام انجام آن عمل، به اینکه کارش به عمد بوده یا سهواً انجام داده است. البته به میزان بخشندگی و بزرگ بودن ما نیز بستگی دارد.
اما در برخی موارد و مشاغل به خاطر حساسیت ویژه ی آنها ما حق اشتباه نداریم چون اشتباهمان ممکن است اثرات زیانباری به درازای طول عمر یک فرد داشته باشد، مثل اشتباهات پزشکی یا رانندگی و …
در این مواقع است که دیگر عمدی و یا سهوی بودن عمل زیاد مهم نیست؛ چون ما با سلامتی و جان انسانــها طرفیم و همه میدانیم که جان هر انسانی چقدر با ارزش است. در این مواقع بخشش بسیار سخت و دشوار می شود.
اما این میان برخی اشتباهات دیگر وجود دارند که با آبرو و شرف انسانها سر و کار دارند مثل بهتان زدن به دیگران، کمک به نشر شایعات دروغ و یا حتی بیان حقایقی که جان و مال و آبروی کسی را به خطر می اندازد. در این مواقع چقدر می توانیم بخشش به خرج دهیم و یا چقدر باید انتظار بخشودگی داشته باشیم؟!؟!
ما به هنگام حرف زدن در مورد دیگران و یا قضاوت کردن راجع به اعمال و رفتار آنها چقدر مسئولانه عمل می کنیم و به عواقب کارمان می اندیشیم؟
برخی اشتباهات شاید به ظاهر بسیار ریز و کوچک باشند اما در باطن قدرتی عظیم دارند که می توانند آبروی کسی را به باد دهند، آینده شغلی و حرفه ای اش را نابود سازند، اعتماد و اطمینانش به دیگران را از بین ببرند و شاید حتی آینده نسل های پس از او را نیز تغییر دهند.
+ مراقب اشتباهات میلیمتری مان باشیم.
+ مراقب قضاوت ــهایمان باشیم
+ مراقب باشیم با یقین کامل در مورد رفتار کسی قضاوت نکنیم ….
+ مراقب آبروی دیگران باشیم؛ آبرو از با حرمت ترین ها نزد خداست.
خط قرمـــــــــــــــــــــــــز: مراقب باشیم اینها جبران ناپذیرند